023-Cenin'in Feryad-ı Figanı
Geliyor bir feryadý figan
Doðmayan sabi çocuktan
Nasýl dayanýr vicdan
Kalp ruh parçalanýyor her an
Nasýl anne hem de acýmasýz?
Analar olur mu bu denli insafsýz?
Gelebilir miydin sen dünyaya annesiz?
Bilemezsin kalmadýn sen çaresiz?
Ana geliyorum yokluk âleminden
Ne olur! Fýrsat ver can evinden
Kýyamet mi kopar gelsem sinenden?
Kestim ümidi þefkatsiz annemden
Yattýn masaya acýmasýz
Kestirdin elimi ayaðýmý ey insafsýz
Çýkarttýn sinen den parça parça
Yedirdin kedi köpeklere vicdansýz
Çýkmadý sesim aðlayamadým
Yoktu nefesim baðýramadým
Döktü kalbim yaþlarý göz yerine
Feryadý figan etti ruhum, derinden derine
Bilemezsin sýcak sinende ne kadar rahattým
Doðunca gülücükler daðýtacaktým
“Ayaklarýnýn altýna aldýracaktým cenneti”
“Sonsuza dek yaþatacaktým ebedi”
Ne olurdu verseydin fýrsat
Vicdanýn olmaz mýydý daha rahat
Ilýk ýlýk içseydim sütünü
Bilseydim insanlýk özünü
Elim ayaðým takýlmýþtý neden?
Aðýr gelip can mý yaktý bu beden
Karanlýktan çýkarsaydýn aydýnlýða
Gözlerimle mi bakacaktým dünyaya?
Çok sevindim doðuyorum diye
Katlanacaktým acýlara kavuþmak için size
Her halde dünya yolculuðu böyle
Merhametsizlik deðil mi? Anne sen söyle
Parçalanýp el ayak, can yakýlacak
Anladým ben ölüp annem yaþayacak
Acýdým, anam daha kaç çocuk aldýracak?
Ýstemiyorum düþünmek acýlarým artacak
Yerim dar fakat çok rahattý
Ayrýlýk vakti geldi çattý
Âlemi dolduracak sevgim vardý
Düþüncelerim hayal âleminde kaldý
Ne idim, nasýl oldum hep hissettin
Yiyip içiyor, yatýp kalkýyor daim beraberdin
Nasýl sað kalacaksýn öldürünce beni?
Yüce Allah görüp, bilmez mi her þeyi?
Öldürdü annem, haberin var mý baba?
Beraber mi verdiniz kararý yoksa?
Ýnsan olan insan, parçalar mý yavrusunu?
Yüce Halik sormaz mý Ahirette bunu?
Sevinçliyim, sizden ayrýldým
Ölümü doðmadan tattým
Bencil dünyanýzda kalsaydým
Canavar ruhlu, siz gibi vahþi insandým
Bekir Özcan-Borborunbekir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.