Ben Ezgilerin Yalancısıyım
Ben ezgilerin yalancýsýyým dostum
Ben ezgilerin yalancýsýyým
Kim derse ki bu ezgi benimdir
Ýnanmam.
Çünkü onlar her yerdedir
Kah karlý daðlarýn baþýnda,
Kah sulak ovalarda
Kah Anadolu’da
Kah Rum ellerinde çýkar karþýma
Kah Azerbaycan’da
Kah Ermenistan’da
Kah Kerkük’te duyarým onlarý
Dinlerim yüreðimin en temiz perdesinden
Ayný ezgi, ayný duygu, ayný his
Sabah olur
Sabahýn yemiþiyle uyanýrým tatlý uykumdan
Gezinirim bütün gün
Anadolu’nun dört bir yanýnda
Sarý gelin gibi.
Horon olurum Karadeniz’in hýrçýn dalgalarýnda
Halay olurum, Atabarý, Ankara havasý, Zeybek olur çaðlarým
Akþam olur
Hüzünlü bir köy türküsüyle
Aðlarým.
Duyarým onlarý serin yaylalarda
Duyarým onlarý sýcak ovalarda duyarým
Kimin aðzýndan
Kimin sazýndan
Kimin yurdundan çýktýðýna bakmam
Dinlerim.
Ýçim bir hoþ deli baþým sarhoþ olur
Kendimden geçerim.
Bakmam Lisanýna
Türkçe mi?
Kürtçe mi?
Lazca mý?
Rumca, Ermenice ‘mi?
Dinlerim
Ben ezgilerin yalancýsýyým dostum
Onlar kendilerini bu topraklara adamýþlarsa
Bu topraklardan yeþerdiklerini söylüyorlarsa
Ben ne edeyim?
Kimi zaman Leyla ile Mecnun,
Kimi zaman Kerem ile aslý,
Kimi zaman Ferhat ile þirin,
Kimi zaman Arzu Ýle Kamber,
Kimi zaman Ahçik ile Mustafa,
Kimi zaman Nem ü Zin olarak karþýma çýkýyorlarsa
Ben ne diyebilirim
Bazen bir sazýn tellerinden
Bazen bir aþýðýn dudaðýndan
Bazen bir dudukun yanýk sesinden
Bazen bir garmonun hoþ avazýndan
Bazen bir zurnanýn oynak havasýndan
Bazen bir neyin ýzdýraplý aðlamasýndan dökülürler;
Bakarsýn bir deli hoyrat
Bakarsýn bir tatlý ninni
Bakarsýn bir yanýk aðýt
Bakarsýn bir uzun hava
Bakarsýn bir hoþ mani olur
Harmanda savrulan buðday gibi havaya karýþýp gider
Sonra iner topraða
Filizlenir filizlenir.
Ben ezgilerin yalancýsýyým dostum
Ezgiler ne söylerse
Onu bilirim
Onu söylerim
Onu çalarým
Vallahi ve tallahi kendimden hiçbir þey katmam
Ýki damla gözyaþýmdan ve
Sevgimden baþka.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.