bir avuç kömür uğruna
kömür karasý yüzlerden süzüldü yaþlar
ekmek parasý için ölmeden dehlizler de onlar
ellerinde kazmasý durmadan hep çalýþanlar
bir avuç kömür uðruna canlarýndan oldular
acaba kaç paraydý alýnlarýnýn teri
gözlerinden süzüldü çalýþmalarýnýn emeði
hiç mi deðerleri yoktu yaþamlarýnýn bedeli
bir avuç kömür uðruna canlarýndan oldular
sanki sahipsizdi hepsi yoktu patronlarý hani
ölenlerin sayýsýný verenin gözünde yaþý yoktu
mahþer yeri gibiydi ortalýk acýlarý suskundu
bir avuç kömür uðruna canlarýndan oldular
ölenlere aðlandý,yaralýlara sevinildi canlýlar diye
iþ kazasý bu caným her zaman her yerde olur dendi
ateþ düþtüðü yerleri yaktý,kor oldu kavurdu geçti
bir avuç kömür uðruna canlarýndan oldular
karaydý kömür vermedi kendini çýkaranlara aklýk
vicdanlar karaydý sýzlamadý ,patronlar yoktu ortada
sanki yaþananlar hep iþçilerin suçuydu,patladý trafolar
bir avuç kömür uðruna canlarýndan oldular
candan
16.5.2014
cuma-01.27
izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.