IŞIĞIM SÖNDÜ BABA

Sabah erkenden giderdin ocaða,
Akþama kadar yorulur gelirdin eve.
Bir elinde ekmek,
Diðerinde oyuncak.
Sarýlýrdým o kapkara giyisilerin altýna sinmiþ yüreðine.
Üzerin kirleniyor kýzým! Sarýlma, diye kýzardýn bana.
Ama ben dayanamaz yine sarýlýrdým sana.

Bugün bembeyaz olmuþsun baba.
Temizsin ilk defa.
Yüzün bembayaz, ellerin soðuk.
Seslendim sana, açmadýn gözlerini.
Açamadýn, son kez daha.

Önce haberini aldýk, geldik koþa koþa.
Sonra bekledik, saatlerce bekledik.
Topraðýn binlerce metre altýndan, sen çýkarsýn diye.

Bugün bembeyaz olmuþsun baba.
Sarýlmak istedim ama yapamadým.
Kömür kokmuyordu kefenin.

Evimize ilk defa bembeyaz gelmiþtin baba.
Elinde ne ekmek ne de oyuncaðým vardý.
Kýzmýþtým sana, unuttun sanmýþtým.
Annem sarýldý kocamanca,
Ýþte o an hissettim,
Yüreðimde hiç kapanmayacak boþluklarýn varlýðýný.

Bugün evimize yine gelir misin baba.
Bir elinde oyuncaðým,
Diðerinde ekmek olsun ama.

Bugün evimize yine gelir misin baba.
Beyaz deðil ama,
kömür kokunla.

-Büþra ÖZEREN
Sosyal Medyada Paylaşın: