MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
ab
KENT SUYU
abana

KENT SUYU



Her nasýlsa adamýn kente düþünce yolu
Ýzlemeye koyuldu saðý solu.

Bir zaman süslü camlara baktý
Hava da bir sýcak bir sýcaktý.

Gördü ki herkes içiyordu su,
Yanaþýp "emmi" dedi, "damaðým kurudu!"

Suyun boyalýsý da olur muydu?
Derken, damaðý tadýný duydu.

Þükür etti Tanrý’ya, kent suyu tatlý,
Gelgelelim, kentsuyu daðýtan kentli

"Babalýk!" diye çýkýþtý, "býrak da gevezeliði,
Çýk beþliði!"

Acýydý kese açmak bir bardak suya,
Acýydý acý olmasýna ya.

Yaban elde çekiþmeye gelmezdi.
Beþ kuruþ gitmeyinen yýkým olmazdý.

Doldurdu heybesini þekerinden, tuzundan,
Bir giyim de kundura almalýydý, ucuzundan.

Birden daldý içeri, geçmeden hýzý,
Kundura yalaðýna iliþti gözü.

Þerbet içtiði kaba benzetti,
Çýraða el etti:

"Delikanlý, þurdan, dibinden,
Doldur bardaðý" dedi, "tatlý yerinden!"

Gözler biribirine bakýþtý,
Bir eðlence daha çýkmýþtý.

Çocuk bardaðý uzattý,
Adam kirli suya bir göz attý.

Sonra indirdi midesine,
Ve davrandý kesesine:

"Al beþliði, ama sanma akýlsýz,
Vallahi þerbetiniz tatsýz!"

Hayati Tahsin YILMAZ
(1961)
Sosyal Medyada Paylaşın:


abana Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

SAAT KULESİ ESMERİM ESMERİ YEŞİL GÖZLÜM SILADAN ANAMIN MEKTUBU KARGALAR DÖNGEL SEYDİ DOĞDUĞUM YER KARA GÖZLÜM