MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Son Vardiya
Serhat AKDENİZ

Son Vardiya









devingen sarnýç gibi
sarmak istesem ellerimi
azotu bol keskin bir býçak acýsý
ansýzýn çöken akþam
kurnasý kesilmiþ hayatýn damarlarý ah ile bezeli
bir vaktin Karun pýnarlarý
þimdi körebe sobeler gibi...



daralýyor giderek boðuyor beni
canýný yaktýðým soba!
asýlsýz sonelerle düþüyor g/ardým
sabote yaný halli paskaralar yüzüyor içimde tanrým
kýskanç þeytanlarýn adý okunuyor
bir iniyor bir çýkýyor dev/asa ritmi
sýrtýmda garip üþümenin o yangýn iklimi
’seni kimler aldý’ diye baþlayan ezgiler
kaybýn zararý ikiyle çarpýlýr diye uzun adýmlarla yürütüyor beni!


telâfisi uzun zamana tabii
nicedir gamzelerden kýzaklanmamýþ buðu
varlýkla çalkalanan dumur hâli
yaðmura deðer gibi çisil çisil bohem taneler
içi boþ yalancý mantýlar gibi sesi annelerin
kendimi aþmakta zorlandýkça
her günüm pazartesi sanki
neredeyse nebuladan ýrak insanlýk ekseni
garlar gibi kalabalýk dehlizler
yüzlerde binlerce an’a asýlmýþ aský izleri
humma gibi titrerken sükûnet
bu kelepir çýplaklýk fýsýldarken bir tek seni...



ah
cennete dek mi dediler, kaz yeri
kalpazan uykularýn uðrak yerlerini
bozbulanýk kýsa etekli rüyâlar gör
eþikten çýkma muðlak vakitlerin ertesinde
her düþüþünde kimliksiz saç sakal düþsün önüne
-yine de ölme, ölme, ölme-
içinden içine bir tutam karbonmonoksit çek
enfiye niyetine
arzdadýr yine , sûfi yangýn sayhalarý ricadýn merkezine
bir gitme icâdýn var ki; alýþkanlýk ötesi
ne illet inâtlý bir yansýmadýr bu dikayak
ne dikiþ tutar ne de pansuman, izleri!



çizmesiz çulsuz bandýralar uçuyor bak
garezi çaputa baðlanmýþ ah
havadan sudan medet ummak eksenli
g/ötürü hayat
bir rüzgâr uðultusuyla yayýlýyor
çýðlýk çýðlýk siren sesleri
uzun saçlý ince giyimli ve zerafetten eksik
hayalin nice ummanlara gebedir bilsen
ne söylemler keser artýk
ne de falçata
kapkara gözlerindeki kömürî sesi


neden soldun siyah karanfil
ne oldu sana yer altý çiçeði
hani vardý ya
yoruldu mu yoksa hayâllerin
ne oldu þimdi!


var kayýtlarýnda yoksun yine
bak, bir tren daha gitti!
kahretsin!
.
.
uyan
vardiya/n bitti!..





TopraðýnSesi



.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.