Feryat etme anam þehit oldum ben kömür karasýný giydim melek oldum ben güneþi kaybettim maden daðýnda yollarým týkandý da hayal oldum ben .... baharým soldu da hazan eriþti ekmek parasýna ecel yetiþti kömürün karasý sardý nur olup saçtý nefesim cennete kuþ olup uçtu .... Feryat etme anam sabýr dua et kabrimi güllerden bahçe cennet et toprak olsam bile varlýðým sonsuz sanmaki yollarým kömürden ýssýz kara deðil yüzüm ýþýk yüküyüm konakladým daðda çýkýp ta geldim arkadaþlar yanýmda sýra sýrayýz alnýmýzda terler uykulardayýz... .... susamýþ topraða bir damla suyum cennetin yolunda bir gül yapraðý hazin naðmelere türkü oldum ben feryat etme anam melek oldum ben...
NURTEN CAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURTEN CAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.