Artýk... Aðlama Ne olur aðlama anne Biliyorum acýmýz çok büyük Ne yapsak Çaresiziz ve kimsesiziz Sen bize umut ol, babamsýz Korkularýndan emin ol Yanýmda dur Metanetini koru Sabretmekten baþka çare mi var Bir kader, bir ömür, bir vakit Ne zaman bitecek Sýrrý hikmetini söyle kim bilir Her rýzk sahibine koþar Can onu bulmak için Akýl ve azimle Düþünmeye baþlar Nasipse hak doðar Gel sil gözyaþlarýný Sarýl bana, babamýn ve senin Muradýn olan oðlunun umutlarýna, Babamýn gözünü arkada býrakmayacaðým O gülen gözleriyle Sana nasýl bakarsa O hassasiyetle sana hürmet Ve samimiyette asla kusur etmeyeceðim Artýk bana çocuk gibi bakma anne Ben babamýn acýsýyla büyüdüm Ýliklerime kadar titredim Ve senin mahzun halini düþündüm...
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.