Ekmeðimi böldüm uðruna öldüm Yine sana huzur veremedim ben Seninle aðladým seninle güldüm Yine sana huzur veremedim ben Bir türlü gönlüne giremedim ben
Derdini paylaþtým yasýný tuttum Derman niyetine aðýlar yuttum Acý sözlerini hemen unuttum Yine sana huzur veremedim ben Zerre kadar vefa göremedim ben
Kýþý mý getirdim yazýna senin Tel oldum kopardýn sazýna senin Katlandým her türlü nazýna senin Yine sana huzur veremedim ben Sayende murada eremedim ben
Senin için nice daðlarý yardým Ne haldesin diye kapýna vardým Sen hasta ben tabip yaraný sardým Yine sana huzur veremedim ben Sayende hiç sefa süremedim ben
Sýrdaþým yoldaþým bildiydim seni Yalan sözlerinle kandýrdýn beni Yâr diye çürüttüm ben bu bedeni Yine sana huzur veremedim ben Yaðdýrdýðýn karý küremedim ben
Ýhanet diyorlar böyle bir derde Allah yaþatmasýn namerde merde Uðruna derdimi katladým dörde Yine sana huzur veremedim ben Öfkemi yerlere seremedim ben
Ahretlik diyor ki kurudu gölüm Belki kurtulurum gelince ölüm Suçunu kaç kere affettim gülüm Yine sana huzur veremedim ben Gönül güllerini deremedim ben
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahretlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.