Yüreðime çýg düþtü sandým, Nefessiz kaldým anne.. Bir çýglýk duyuyorum çok uzaklardan, Anammý eþimmi bilmiyorum. Mustafa diyor bir ses. Gitme mustafam diyor. Nefessizim ana boguluyorum. Karanlýk yerin altý çok karanlýk, Umutsuzum anne. Sana gelirsem aglama ana, Çocuklarým sana emanet. Ölüm bumu, Bogarmý adamý yavaþ yavaþ. Az kazandik belki, Ama helal kazandik. Faizden yemedik avanta görmedik, Rüþveti bilmedik. Bir avuç kömüre bir ömür verdik. Üþüyormuyum yanýyormuyum bilmiyorum, Yüreðime çýg düþtü nefes alamýyorum. Sensizim anne. Çocuksuzum eþsizim yanlýzým anne........Þ.CyILMAZ....14.05.2014..(Somada ölen iþçilerin anýsýna mekanýnýz cennet olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Yılmaz/Şiir Baba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.