Ölmeden toprak altýnda yaþamak onlara münhasýr Onlar yerin altýna ölmeden gömülenler gönderilenler Bir kap aþ,bir çocuðunun baþý eðilmesin diye Ömrünü topraða emanet edenler Onlar Yani kardeþlerimiz Yani unutulan madenci emekçilerimiz Onlar Kendini mahveden bir avuç yürek sahibi
Yaþamýn en ücra köþesinde kazma kürek sallýyordular Ve onlar varken Yaþýyorken hayatta Hiç olmadýlar aslýnda Çünkü; Hepsi unutuldular yarýnlar için Dudaklarýnda türküler söylediler çoðu zaman Ýyi bir hayat türküsü Ama onlar için hep aynýydý yaþam denen masal Adý; Ölmeden toprakta yaþayanlar
Onlar bahar nedir bilmeyen Kýþý ise hep yaþayanlardý Onlar için güneþ hep ay ýþýðý Onlar için yýldýz topraktý Onlar için yaþam karaydý Yaþam onlar için aþtý
Yaþamadan unuttuklarýmýzdý onlar Görmeden acý yaþamlarýný bildiklerimizdi Ama kayýplarý yaþamadan Hatýrlayamadýk hiç birimiz
Þimdi ne fayda haykýrýþlarýmýz El uzatmak isteyiþlerimiz Hepsi gittiler iþte Ve yine unutulacaklar zamanýn gölgesinde
Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.