MADENCİNİN ÖLÜMÜ

Karaymýþ bahtýmýz kömürden kara
Ölmeden gömüldüm kara topraða.
Hiç mi hiç deðiþmez garip manzara
Gülmeden gömüldüm kara topraða.

Yeryüzü ýþýsýn, ýsýnsýn diye
Canýmý ateþe ettim hediye
Bu güzel(!) kaderi þimdi kim giye?
Bulmadan gömüldüm kara topraða.

Felaket peþimde hep koþar adým
Almadan dünyada kalýr muradým
Helalinden miras, sessiz feryadým
Bölmeden gömüldüm kara topraða

Sizler gibi ben de, canda can idim
Kök salýp, yeþeren bir fidan idim
Arzýn merkezine nasýl yürüdüm?
Bilmeden gömüldüm kara topraða!

Gündüzün güneþe, gecede aya
Hasret gitmek farzmýþ ana babaya
Evlâdým, sevdalým bu son vardiya
Olmadan gömüldüm kara topraða.

14.05.2014 14.13

Salih ERDEM

Sosyal Medyada Paylaşın: