Kader hayat akýþýnda ilerlerken bahtýmýza kara günler sunar zülüflerini kara karanlýða karalar baðlattýrýrken güllerini karartan kýzýl günler sunar
oysa ömrümüz göz kapaklarýmýzý yumacak kadar çabuk geçiyor ve denklemini çözemediðimiz yaþantýmýzý ne olur ey kadar bana bir þans daha ver diyerek bekletiyor
kader bazen kelebek renkli rüyalarda sunar hayalini kurarýz yakamoz dipli bir dünyanýn bekleriz öylesi deðil ölürcesi
genede kavanoz içine sýkýþtýrýrýz kuramadýðýmýz kýramadýðýmýz hayatýmýzý yinede çözemeyiz onsuz olmazsa olmazlarýmýzý çýkmazlarýmýzýn denkleminin saðlamasýný yapamayýz kader bu kadar der boyun bükeriz kederimize .......
iþte bu ! kara kýtanýn kara yüzlü kara bakýþlý kara hüzünlü sarý çapaklý arayýþýn tokluk içinde açlýðýn çaresiz çýðlýðý
iki yaný toprak örtülü üç yaný sularla çevrili dört yaný okyanus kapaklý dýþ yani bir somali patlamasý iç yaný nil kýzýlý kanayýþýn sakarya türküsü
kaderden ötesi olmayan her gün ölümün korkusunu þah damarýndan yakýn hisseden yaþadýðý günün acýsý güneþe doðru bakan mahsun yüzü
iþte bu ! güneþin doðuþuna bir þans nolur nolur bir þans dileyerek bekleyen bedeli en aðýr ödenen iyi niyetlerin umuda bir doðuþ nefesinin sesi
saf dürüstlükler hep boþa satýlmasýn diye bir edebi anlayýþýn masum hoþ görüsü umutlarýn beklentisinin türküsü
bozulmamýþ saf anadolu insanýnýn saflýðýn kalbindeki pamuk ütüsü
bu bir þükretmenin pek ve pak duygusu bu böylesi insanlarda kaldýmý be demenin gözyaþýnda susamýþlýk efsanesinin türküsü
kim duyar ki yüreðinde bir çýðlýk kim duyar ki kýsmeti baðlamanýn çilesini kim duyar ki kader deyip geçmenin ihmalsizliðini kim duyar ki açsýzlýðýn girdabýnda tokluðun açlýðýný kim duyar ki tokluðun girdabýnda açlýðýn tokluðunu
iþte bu ! kimsesizliðin girdabýnda kimseden medet ummadan karnýnýn doyduðu isminin yazýldýðý günün karanlýk altýnda ocaklar sönmesin diye ocaðýnýn yanmasýný kadere býrakan ekmeðini ölümüne katýk yaptýðý keder sessizliðinin yalnýz çýðlýðý
altýn sarýsý saçlarýn çöl sarýsý çapaklarýn köz sarýsý kapaklarýn güneþe umutsuz bakýþý evine ekmek götürmenin sýzýsýný zayýf bitkin yüreði arasýna sýkýþtýran sararmýþ umudun umutsuz umudu
iþte bu ! Türk insanýn kendi insanýna vermiþ olduðu kara günde hüzünlenip hislendiðimiz alçak gönüllü bir edebi davranýþýn
çizmelerimi cýkartayým mý sedye kirlenmesin deyiþin tenlerinde býraktýðý karanýn bir bahtý kara alýn yazýsý kanadý kýrýk yüreklerin göz yaþý sesinde kutsallýk türküsü .
..........Allah bir daha böyle acýlar yaþatmasýn mekanlarý cennet olsun
Gülay GÖKTÜRK Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Göktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.