ne yana dönsem suskulu bir haykýrýþ
hangi dünyaya kulak versem saðýr
sesime ses vermeyen lâl dokunuþlu hilâl
yine kanat açar da uçarýz belki
alazý üryan o sevdaya
þimdi saðýmýz uðultulu türkü
solumuz kapkara aðýt
kelime deðerli susmak deva
bildim bilmesine de
çare bulamadým avazýma
her renkten ölüm kanat açtý ülkemin üstüne
mayýs ayýnýn payýna kömür karasý düþtü
gülemem
yak beni baþtan baþa
tatlý uykularda istila edilmiþim
ateþ paklar bu kiri
doðarým nasýl olsa yeniden
cananým
gitsem zulüm kalsam dert
çocuk tabutlarýna çiçek dikmek âdet
bir ömür bir ekmek
kararýyor kurbaðalar
aðaçlarýn âhý boynumuzda vebal
sorma bana nasýlým diye
cevapsýz sorularý olan ülkem gibiyim
söylesene
onbeþ yaþýnda çocuklar ne gezer madende
14 mayýs 2014
Kara ölüm Soma’yý yuttuðunda