Bu Şehir Senin Olsun

Bu þehir sen vefasýzca gittiinde ben demiþtim benim olmuþtu

oysa bu þehir sen gitmeden baþtan baþa sen olmuþtu

kimse bilmiyordu senin gidiþin benim baþlangýcým olmuþtu

sen giderken sen olan bu þehir þimdi herseyiyle benim olmuþtu



sen bu þehri haketmemiþtin

bense bu þehri senin için fetih etmiþtim

tamam bir fatih sultan mehmet deðildim

ama ben istanbulun deðil senin þehrin için eðildim



sen bu þehrin artýk bir yolcusu bile deðildin

oysa bu þehir senin ben bile senindim

sen ise ne yetindin ne sabredebildin

ben senin terkettiðin bu þehrin tahtýnýn tek varisiyim



bu þehir ne kadar büyükmüþ ne kadar uzunmus caddelerin

sen gidince mi büyük geldi bu þehir beni kendine mi hapsetmiþtin

alýþamadým burasý senin þehrin sen gittin biliyorum

sen gittin ama dön tahtým senin desem döner misin



Evet bir fýsýltý vardý þehirde sen gelmiþtin

ben ben diyordum bu þehirde

millet körükleniyordu sen sen diye

sen yalanlarýnla fetih etmiþsin þehri yine

gerek yoktu bu kadar endiþeye ben terkederim zaten bu tahtý sen vardýn benden önce bu þehirde diye



bir sultan gibi fetih etmiþtim belkide

þimdi gidiyorum bir kaçak gibi savaþamam senin gibi iki yüzlü yalancý biriyle

savaþmak mertliktir yürek ister

sende ne yürek var ne mertlik

sende var hem namertlik,hem kahpelik



senin olsun bu þehir senin olsun bu yalanla beslediðin beþerler

senin olsun benim olamaz çünkü ben doðruyum sen yalansýn seni seçerler

sen yalanlarla git senin olsun þehrin bana yeter yine kuytu köþeler.
Sosyal Medyada Paylaşın: