elais artýk bu þehrin
çamurlu çýkmaz sokaklarý
kaldýrým taþlarý ýslak ýslak biz kokar
ve sen içimde kuytularýmda susarak ölürsün...
yabancýsý artýk
bu coðrafyanýn gözlerimdeki sevinçler
göðünün koynuna sakladýðým hercai düþler kýzýlca sonbahar...
beyaz gülün bir çeperine tutunmuþ
gece kokulu þebnemler uyananýrken titreyerek
göksuda yakamozlar can verir sabahýn ayazýnda...
elais yine þiir olup dökülüyorsun
parmaklarýmýn ucundaki hain sýzýnýn soluðundan...
dili sürçmüþ
kekeme repliklerin eþgali belirsiz çýðlýklarý gibi
boðuluyorsun devrik cümlelerin öznesi olupta içimde...
adýný adýmýn yanýnda unutup koca çýnarýn gövdesinde
dudaklarýnýn kundakladýðý cehennemin orta yerinde býrakýp gidiyorsun...
okyanuslar boðuluyor
eski deniz fenerinin saçaðýna sýðýnmýþ o martýnýn gözlerinde
karla karýþýk yaðýyorsun
köhne balýkçý kasabasýnýn yalnýzlktan sýrýl sýklam gecelerine
dudaklarýmýn kýyýsýnda utangaç adýn teslim olurken hýçkýrýklarýma...
sensizdim sessiz biteviye çaresiz
rüzgarlardan topluyordum gelincikleri kýskandýran kokunu
þimdi usul usul terkediyorum þiirleri
gözlerimden söküp bir bir eski senli gülüþleri
terkediyorum
deli deli seviþlere boðulmuþ efsunlu geceleri...
elais koca bir ömrü hiç edip
eski bir masalýn kýyýsýndan yaramýza bir damla göz yaþýný
tuz diye basýp geçtik ardýmýzda koca bir hiç artýðý gibi býrakýpta...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.