Evet... Çok acemiydim O nispette de tedirgindim Ne kadar çok sosyallikten uzak bir nefestim Bir kýz arkadaþla konuþmaktan dahi terleyen fakirdim Çünkü öðle bir eðitimden geçtim, her gördüðüm kýzý kardeþim bildim Onlardan gelen teklifleri hiç düþünmeden reddederdim, kendi halinde bir gariptim Birlikte gezmeyi, hissiyatý zindeleþtirmeyi, hayaller diyarýnda nefeslenmeyi istemezdim Henüz vakit var derdim, hiç bir arkadaþýmýn telkin ve tavsiyelerini dinlemez ve asla benimsemezdim Ve hatta tahsil hayatýmda bana yakýn olan kýz arkadaþlarýmý kýskandýklarýný fark ederdim, garipserdim Bazen sual ederlerdi, neden senin etrafýnda bu kadar kýz varda bizlerde yok diye, niyetlerini göz ardý ederlerdi Bilmezlerdi ki, her kýz evladý bir anne ve babanýn muradýdýr, ne kadar masum ve saf kalýrsa o kadar makbuldür Ýyi niyet ve samimiyeti kim ihlal ederse, ahlak ve hayâdan yoksun bir marazdýr, her þartta tedaviye muhtaçtýr...
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.