Sen Çıkınca Karşıma !

Sen çýkýnca karþýma !
Mahalle aralarýnda ki , çýplak ayaklý çocuklarýn mutluluðu düþerdi yüreðime ...

Sen çýkýnca karþýma !
Akþamýn karanlýðýna aldýrmayan kýz çocuðu olur ;
Umarsýz , korkusuz kahkahalar azad ederdi yüreðim...

Sen çýkýnca karþýma !
Ýki yakasý bir araya gelmeyecek hamal olur ;
Kuru soðana , domatese talim ettirirdi yüreðim...

Sen çýkýnca karþýma !
Þubat’ýn ayazýndaki gecede , umutlarýný ateþe tutturup ýsýnan evsizler gibi üþürdü yüreðim ...

Sen çýkýnca karþýma !
"aa yâr’im "
Telaþým da biriken sûkut olurdu yüreðim ...

Ahmet Faruk Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın: