MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SERÇE İLE GÖÇMEN KUŞUN HİKAYESİ
KURULTAY

SERÇE İLE GÖÇMEN KUŞUN HİKAYESİ





Mavi sularýnda okyanusun bir minik SADAKAT.
Yeni bir baharýn koynunda koca bir ÝHANET.

Geçmiþten gözleri buðulatan bir içli histir sadakat.
Geçmiþin derin hülya’larýnda yolculuða çýkmýþ,günümüz dünyasýna pek uðramaz,meyletmez bir haldedir sadakat.
Sadakat’ýn yolundan yürümek zor ve çetindir.
Kaldý ki bahçesinde bir gül bile koklamaya cesaret edemez çoðu kimse.
Yorucudur; sabýr ve metanet ister.
Kolaya sýðýnanlarýn, kaçkýnlarýn yiyecegi nane deðildir sadakat.
Kaypaklarýn, ürkeklerin taþýyacaðý mangal gibi bir yürek deðildir sadakat.
Hece hece ezberlemektir kadýrþinas’lýðý ve yüklenmektir sýrtýna onca aðýrlýðý.

Sadakat: mis kokan çýplak bir bebeðin anne kucaðýnda bulduðu huzurlu bir uyku gibidir.
Sadakat: yorgun bir serçe’nin kanatlarýný azgýn rüzgara býrakmasý gibidir.
Sadakat: þeytan’ýn verdiði vereceði vesvese ye kapýlmadan, iftira kapýlarýný kapatýp, sabýr þerbetinden içmek gibidir.
Sadakat: zulmün boyunlara taktýðý zincire direnmek, gerekirse katlanmak ve ölümüne diþlerini sýkmak gibidir.
Sadakat: yutulmasý zor, acý bir lokum gibidir.
Sadakat: Emek, gözyaþý ve içten his’lerle beslediðimiz ümitler gibidir.
O gerçek kapýyý çalýp açamasakta.
Sonu olmayan seferlerin, nihai son duraðýdýr sadakat.
Nedense insanlar bir tek ölüm’e sadakat besler.
Solgun bir dudak ile kara topragý öpmek için.
Bilirim ki ölüme çare yok,kaçamadýðýn ölümün eþiðinde.
Nankörsün: bir o kadar kör.
Sende saklý bir altýn idi sadakat. Gün geçti nafile, þimdi solgun bir ölüsün.
Uðramazdýn insaný þerefli kýlan faziletlerin kapýsýna.
Katlanmazdýn sabýr denen ruhunun arzuladýðý þefkat kapýsýna.
Sadakat’den uzak ihanetlerin kapýsýnda büyüdün.
Zaman oldu ellerin ile, dillerin ile ve zaman geldi gözlerin ile ihbar ettin sevginin bütün masum yanlarýný.

Ey nankör! bir o kadar kör.
Görmedin mi? Seni sen yapan bir erdem’di sadakat
Her uðradýðýn ihanetlerin girdaplarýna saldýn sadakati
Alçaksýn, kaçaksýn, kaypaksýn.
Ve nihayetinde iþte bir ömür peþine düþdüðün nefs’in oyuncaðýsýn.
Hadi çaðýr vesveselerini, çaðýr günahlarýnla imar ettiðin yumak yumak ihanetlerini.
Þeytanýn türküsünü çalanda, söyleyende sendin.
Doðruya yalaný katan, masumlarý çileden cýkaran, þeytan kapýsýnda oynaþanda sen idin.
Hiç mi sadakat besleyeceðin kimsen olmadý?

Bilirim zordur birinin birisine sadakat beslemesi.
Deðiþen çað’larýn deðiþen insanlýðýdýr sadakat’sizlik.
Zor da olsa bu erdemi unutmayan nice sine’lerinde bu hasleti yaþatan Anadolu insaný var.
Türk’e has deðerli bir karakter yapýsýdýr sadakat.

Ýhanet kapýlarý açýk oldukça sadakat bahçeleri daima yeþerecektir.
Bir kötünün yanýnda bir iyi muhakkak var olacaktýr.

Ýhanetin adý göçmen bir kuþ’a verilir.
Sadakatýn adý ise bir serçe’ye.

Ýki dost bütün bahar ve yaz boyunca uçarlar, küçük bir köyün semalarýnda.
Küçük sinek’leri, kurtçuk’larý yerler.
Arsýz yaðmurlarýn þaha kaldýrdýðý derelerden içerler.
Çiçek açan aðaç’lara konup, papatya tarlalarýnda gezerler.
Ýki dost söz verir birbirine. AYRILMAYACAÐIZ !
Öyle ya mevsim deðiþiyor.
Kýþ gelmiþ.
Almýþ bir telaþ göçmen kuþunu.
Serçe ise her zaman verdiði söze sadýk.
Ayrýlýk acý, ihanet kotüymüþ serçe için.
Yaþamaksa önemli imiþ göçmen kuþu için.
Geçen baharýn tatlý bir eðlencesi hatýrýna "gel" demiþ göçmen kuþu serçeye
" yeni baharlara uçalým."
Serçe çaresiz "burda bekleyelim" demiþ yeni bir baharý.
"Ama kýþ acýmasýzdýr" demiþ göçmen kuþu
" aç kalýrýz, üþürüz, ölürüz burada "
Serçe "hayýr" demiþ gözüyaþlý, " korunuruz direniriz birlikte bütün zorluða."
Göçmen kuþu inanmamýþ zayýf ve zarif dostuna.
Israr etmiþ "GÝDELÝM"
Serçe için gitmek: nasýl bir ihanetse onca yaþadýðý yere, kalmak da ayný þekilde ihanetmiþ sevgiliye.
Ve seçerek sevgiyi karar vermiþ. Uçacakmýþ göçmen dostuyla yeni bahar’lara.
Göçmen ile Serçe çýkmýþlar yola.
Fakat serçe zayýfmýþ, kanatlarý narin.
Izdýrap iliklerinde gezinmeye baþlamýþ serçe’nin.
Kanatlarý uzun uçuþlar için degil. Dayanamayacak hale gelmiþ bu yola.
Göçmen kanat’larý sanki çelik’den ve güçlü.
Nice bahar’lara yelken açmada usta bir uçucu.
Acýmasýz yaklaþan bir fýrtýna kanatlarýný dövüyormuþ inceden kuþlarýn.
Göçmen önde serçe arkada.
Yorgunlukdan serçe iyice yavaslamýþ.
Göçmen kuþuna "duralým" demiþ artýk. " Biraz dinlenelim"
Ýtiraz etmiþ göçmen kuþu. Demiþ " daha aþýlacak okyanuslar var ölürüz.
EYVAH!

çok fýrtýnalar görmüþ serçe. " Kurtuluruz" desede nafile.
Ýhanet almýþ baþýný en önde gidiyor.
Sadakat narin yapýsýyla onun peþinde.
Serçe sevgisine uymuþ, son bir gayretle salmýþ zarif kanatýný fýrtýna’lara.
Gökyüzünden daha büyük gelmiþ okyanus serçe’ye.
Yorgun bir sesle son kez seslenmiþ göçmen dostuna. "Yoruldum uçamýyorum"
Göçmen serçeye söyle bir bakmýþ " dostum baðýþla beni, ben yaþamak istiyorum ve devam ediyorum.

Mavi sularýnda okyanusun bir minik SADAKAT.
Yeni bir baharýn koynunda koca bir ÝHANET.

Selam ve dua ile.....

K.Kurultay
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.