UKALASIN SEN

UKALASIN SEN

Kendini beðenmiþ, havada burnun
Önünü görmeyen, bir fukarasýn sen
Kurmuþsun ömrüne, yalan bir dünya
Gününü gün eden, bir ukalasýn sen

Gerçek sevdalara kalmamýþ yüzün
Yolunda öleni, bilmemiþ özün
Aþkýnýn üstünü kaplamýþ hüzün
Gözünü kör eden, bir ukalasýn sen

Kaderi karanýn, kalemi sende
Sahte yüreklerin, alemi sende
Acý çýðlýklarýn, temeli sende
Sonunu zor eden, bir ukalasýn sen

KILIÇ,ým sana hiç, lafa gerek yok
Eðer dað olduysam, kaf’a gerek yok
Bir daha yanýp da, affa gerek yok
Sözünü kor, eden, bir ukalasýn SEN.

12.05.2014 Ahmet KILIÇ.
www.ahmetkilic.com
uyeler.antoloji.com/ahmet-kilic-1
google: þair ahmet kýlýç
twitter: @kilic0044
www.siirdemeti.net
www.edebiyatdefteri.com

Sosyal Medyada Paylaşın: