Dirilis...

Ellerim usuyordu,
Bir cocuk vuruldu biraz otemde,
bi anne , evladini kaybetmekte,
oysa yeni tamir ettim icimdeki kiriklari,
ve yeni kiriklar pesimde...


Bir an , sevindim yasadigima,
gulumsedim,
bir ceset ayaklarimin ucunda,
yuzu tanidik geliyordu,
yuzu bana benziyordu...

Anladim ki,
insan dedigin ,
buyudukce oluyordu...


3 kis olmustu gideli,
3 kez kapanmisti yollar,
3 kez ozlemistim seni,
3 kez olmustum...

Artik tanri bile kesmisti umidini,
caresiz izledi, bu ihali sevgiyi,
annem konusmuyordu benimle ,
oglunu oldurdum diye...

Sonra o cikti karsima,
bir eylul aksami sicakliginda,
cocuklugu komur karasi saclarinda,
ve bedenim cikti o hain mezardan ,
onun bakislari ugruna ,
Allahin askina,
annemin hatirina...

bi eylul aksamina dair bu hikaye,
kim nerde okursa bilsinki,
ellerim usuyordu,
biraz otemde bi cocuk vuruldu,
biraz otemde bir cocuk dogdu...
Sosyal Medyada Paylaşın: