Allah için aðlamýyorsan ey gözlerim neyleyim Yalan fani düþler, istekler için sen aðlamýþsan Eðer ki ; zikretmiyorsan Rabbimin adýný dilim Neyleyim boþ kelam ile muhabbet etmiþsen
Nefsime uymuþ yol almýþ gidiyorsa neyleyim Yalan baharlara, aþklara aldanmýþsa kalbim Kâbe’ye gitmediyse yüz sürmediyse neyleyim Tutsaksa yabancý yollarý arþýnlýyorsa adýmlarým
Aþk ile yanmamýþsa ruhum bedenim kalbim Nuru alaya ulaþmamýþsa þu feryadý, ahým Semada yer tutmamýþsa bende ki sevdam Neyleyim yar yolunda ölse garip bir meçhul
Bilesin; Mevlana Þems ile yoðruldu kýrk gün Þem Mevlana aþký ile yol buldu dört mevsimlik Her iki aþk harmanlandý asýrlara þayan Derin bir muhabbetti ilahi Aþk; arþý alaya ulaþan
Erenlerin gözleri aðladý aðma oldu Mevla için Bir ateþ düþtü gönüllere, güller açtý o biçim Ey kalbim sende Mevla için yan, dön semah eyle Boþ kelam konuþma, Rabbini zikreyle, ölüm var.
12 MAYIS 2014 Pazartesi
Filiz Aktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
okutucu 71-istanbul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.