Nûr iken adýn Niyâzî dediler Þol ezelki itibârýn kândedir.
- Niyazi-i Mýsrî-
Bir yüzümle evrenim diðer yüzümle zerre Çalakalem çizilmiþ her eþgâle uymam ben Yalnýz yaradana kul, kulluk indinde hürre Melamet hýrkasýný her mecliste soymam ben
Kara görünür rengim beyazý bilmeyene Kelâmým abes gelir niyâzý bilmeyene Dünya kuru bir çöldür riyâzý bilmeyene Mananýn kudretini dar kefeye koymam ben
Hem Yunusum hem Rûmi nâm-ý diðer eþk benim Hem sema hem semahta ol yâr ile meþk benim Cennetin etrafýnda dolam dolam ýþk benim Kemâle ermedikçe içindeyim saymam ben
Gâh kuru bir çalýyým Yesevî dergâhýnda Yosun tutmuþ bir taþým gönül kýblegâhýnda Bazen çýðlýk olurum bir yetimin âhýnda Mâsiva bestesine meyil verip duymam ben
Bilinmekle uðraþmam bilene ayan hâlim Çözer mi ki simyayý her kitap yüklü âlim Aþkýn ebedî hali kalbimdeki tek ilim Hem dünya hem ukbâda varlýðýna doymam ben
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
elif_elif. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.