Sarmaþýk güllere dalýp dolandým,
Bir an güldüm ve efkârlandým,
Dünya döndükçe ben vardým,
Kementle deðil yaþayýnca anladým,
Bahçelerde dolaþtým gezindim,
Tomurcuk açan güzel bezendim,
Bir zaman içinde kendimi ezdim,
Görmeden yaþamayý hiç sevmedim,
Gül dalýnda güzel baþka görünür,
Söz söylenir gönül bununla övünür,
Yürek yarasýna merhem olur sürülür,
Yaþam güzeldir yaþayýnca görülür..
Çiçek dalýndan koparýlýnca solar,
Gönülde varsa gönül bazen aðlar,
Aþýlýr aþýlmaz denilen yüce daðlar,
Farkýna varmadan seni yaþama baðlar..
Çiçek koklanýnca kokusunu verir,
Zaman düþünmeden hep gezdirir,
Kalem dile gelince daima yazdýrýr,
Söylenenler beyne çentikle kazýnýr..
Býrakalým çiçekler hep dalýnda kalsýn,
Gönüller sevgiyle yaþasýn aðlamasýn,
Kimsenin ahý asla yere inip kalmasýn,
Hayat güzelliði ile güzelce yaþansýn…
O, bir tomurcuk güldü soldu derler,
Dertler dert olup birbirine eklerler,
Diller dile gelip her þeyi söylerler,
Zamaný gelince gidecektir gelenler..
Çiçek ve güller gibi açýn gönüller,
Sevgi mutlulukla geçsin ömürler,
Umutlarla yaþansýn bütün emeller,
Hepsinin sonu huzurlu yaþamaya deðer..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.