Zeval
ZEVAL
Örtüldü aklýn idrakýn üstü
Ýlim, uygarlýðýn bittiði yerde
Kavga, feryat yükseldi perde perde
Herkes birbirine yaban olup küstü.
Devri tamam oldu sömürge ederek
Müstevlinin senden bir beklediði kalmadý
Fetih uygarlýk getirmek mi kaldýrmak mýydý?
Uygarlýk gelirken ilkellik yok oldu tükenerek
Yýldýzlý küreler parlarken ýþýl ýþýl,
Bakýp bakýp iç geçirip imrenerek
Yükseliþ için neticesiz gayret ederek
Yiter ümitler hicrete açýlýr fasýl
Ecel çýksa karþýma ne çýkar
Baþka bir alemde hayat gören
Bu boþluktan kurtuluþ dileyen
Der;Al beni götür artýk ey rüzgar
Zeval bulmuþ anan baban, uyan
Ümitsizlik beter beklemekten
Anlayan yok, sus artýk ey beden!
Yolun sonu gözüküyor buradan
Abdullah Bedeloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahbedeloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.