Nasýl da gülüyorum þimdi sana Bir halt sanmýþtýn deðil mi kendini? Biliyorum… Sana neler neler söylediler Güzelsin dediler, Dünyaya deðersin, Sen bir tanesin, Þahesersin deyip ardýndan güldüler Her þeyi biliyorum kýrmýzý rujlu kadýn Göz göre göre seninle alay ettiler Eðlendiler…
Oysa seni bir tek ben anlamýþtým Kaybolan yýllarýnýn acýsýný, Kýrýlan duygularýnýn sancýsýný, Acý çeken yüreðinin cefasýný çekerim, Kanayan yaraný sararým sanmýþtým Ben de yanýlmýþým…
Kapýlýp gittin þatafatlý sözlere Dönüp bana bakmadýn bile bir kere Merhamet etmedin, Acýmadýn yalvaran gözlere Bak, seni de vurdular yerden yerlere…
Dikkat et gözlerinden akan yaþa Yanaðýn ýslanmasýn sosyete kadýn, Ben seni gerçeklerinle sevmiþtim Sen beni hiç ama hiç anlamadýn. Þimdi ise kýrmýzý rujun Ve yanaðýndan süzülen, Bir damla gözyaþýnla, kala kaldýn Sen, sadece kendini yaktýn Nefretinle kendi ruhunu kararttýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.