bu günü kendime ayýrýyorum kimse gelmesin yakamdaki turuncu gökteki beyaz aklýn kývraklýðý ile beni sevindirecek yaþama sevincim kimse gelmesin
insan nereye sýðýnabilir her þey olmadan bir söz söylemeden anlatmadan meramýný nereye kadar kudurmanýn suyu biraz üzülsem yalnýzlýðýn içine kendimi
zaten öyledir diye içi ile söyleþen ayný adam zorlamadan býrak birini ýrmaðýn kýyýsýna birini de köyün yokuþuna doðru rüzgarlar bildiðini söylesin
çýk git benliðin çoðul borazancýlarý bizi incitmeden hem biz kimiz ne oluyoruz ki bir mutluluk aný için sayfalar kapatýp yeni rüyalarýn içine girecekmiþiz çok olmadan çek git
þiir aðzýyla yalpalayan kuþlarý seviyorum haberler getirip bir his aralýðýnda yaþayan ölüm bizi de götür avutan sonsuzluðun salýncaðýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.