Muþtular çekerken ellerini yüreðimden, her müjde arafesi saniyeler süren, esrikliðim uzayýp gitsin istiyorum. Ve gözlerimi kapatýp... Sonsuza kadar sürsün, yýldýzlarýn geçit töreni. . Ansýzýn kekik kokusuna döndüðünde gece, yan yan geldiinde dost-düþman, tazý ile tavþan, Ay’dan aldýðým ödünç ellerle, yýkayýp kirlenmiþ nehirleri, görmek adýna en dipteki þehirleri. . Nar aðacý çiçeðe döndüðünde, sonra rüzgar daðýttýðýnda.. Doðanýn tüm kokusunu, kalbim kuþlara gökyüzüdür, açtýðýnda kanatlarýný upuzun. . Göç mevsimi geldiðinde üzül’me emi. Poz vermesini de bilmem hani, doðal olsun tüm resimlerim. Her þey sussun, sadece konuþsun gözlerim. . Yine bir gün batýmýnda, lavanta kokulu yarlardan düþüyorum. Bu mevsimde de deme üþüyorum. Þiirlerim mi?aradýðým sýrra. Hasret kokan ayrýlýðýn diliyle. Taa evvelden yazýlmýþ, alnýma sýla, ... Üzülme sen yinede, nasýl bir halde bekliyorsan beni, öylece geleceðim sana.
yuns ça./ Onbirmayýsikibinondört 02 06 þiþli/Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.