ANAMA
Bütün ANNE’lerimizin Ellerinden öperim..
Otuz altý yýlým seninle geçti
Bir daha baðrýna basýp ez ana
Verdiðin öðütler aklýmdan uçtu
Bir daha söyle de tutam söz ana
Bildiðin gösterip öyle korurdun
Biraz geç kalýnca telaþ olurdun
Kapýnýn önünde bekler dururdun
Bu hali özledik vallah biz ana
Kalk dikil ayaða adýmý çaðýr
Kendime hayýfým kýz bana baðýr
Seni böyle görmek inan çok aðýr
Sen gülmezsen mevsim, hazan-güz ana
Hastaneler yurdun, doktorlar gardaþ
Kanser illetiynen olmuþun sýrdaþ
Biliriz bu yolda her fani yoldaþ
Yokuþlar tükendi önün düz ana
Sev sevil dünyada geçiyor zaman
Demezsin kimseye sen sitem- aman
Kýrýlýrsa gönül, tamiri yaman
En büyük sermayen güler yüz ana
Hakk’tan gayri menzil yolun kalmamýþ
Sökülmedik gonca gülün kalmamýþ
Meramýn diyecek dilin kalmamýþ
Her nefes þahadet olsun sez ana
Bâtýn-i cennettir ana kucaðý
Yoktur baþý sonu, ucu bucaðý
Analar yakarlar bütün ocaðý
Duamsýn,cennette gülüp gez ana
Aþk ile hü
Murad-ý Bâtýn:10;05;2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murad-ı Batin-i Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.