dünya... karanlýktý... ya da gözlerim en derin uykularda kapalýydý... yeni bir güne uyandýðýmda dedim... bu... bu nasýl bir güzellik... sonra destansý bir aþk sonra sayfa sayfa þiirler ama görmüyordu bakmýyordu belkide
oysa ne çok sevmiþtim neleri feda etmiþtim geçmiþimden -onun bilmediði-
olsun dedim sonra sevmesede sevmeliyim o görmesede ben onun için gözyaþý dökmeliyim
neden sonra tekrar bir uyku hali gece mi çöktü gözlerim mi yoruldu bilmem ama film sarýlmýþ gibiydi karanlýktý dünya olabildiðine gömülüyordu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
aşikar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.