Biletini Yak Abdestini Al ve Sokul
Yýl 1934, aylardan kasým ..
Onlarca yýl geçti, bana kalansa yalnýz yasým,
Þimdilerde giþe abdesthane olan kýsým.
Yine mahzun, yine aðlamaklý biçare nesli Asým...
Ey bülbül þimdi git baþka bir gülistan bul
Ayasofyam hasta, mateme büründü Ýstanbul.
Constantin surlarýnda hala tazeyken Fatihimin busesi,
Kesildi, asýrlarca boðazda yankýlanan Ýslam niþanesi.
Ýzleri suyla temizlenmez bu günah ve kirin,
Bir yanda tertemiz hilalim, diðer yanda haç ve irin .
Nice eller, gayrimüslim lebler dokundu mahremime;
Her yanýný gözyaþý ve secdeyle silmek borç olsun bize !
Ayasofya Ýstanbul’un baðrýnda sararmýþ gül, solgun gonca
Ben Ýbrahim’e su, nemruda cehennem yüklü karýnca..
Küffara karþý güç mü arýyorsun? O güç gönlündeki iman.
Ben ki güçsüz örümcek Sevr’de gül Ahmed’i koruyan..
Sen de bir karýnca, Örümcek belki de bir ebabilsin
Bir köþeye yaz dava yeminini, ümitsizliði kov, yenilgiyi at lügatýndan,
Çaresizlikten sýzlanmayý býrak derdine odaklan ve Rahmana yaslan.
Rabbin müjdesini unutma, saadet günleri yakýn..
Aydýnlanacak Dünya, piri pak nuruyla Ýslam’ýn!
Sesi duyulmasa da zincirler kýrýlýyor usul usul,
Yarin kapýlarý açýlacak, az daha sabret Ýstanbul..
Biletini yak, abdestini al ve sokul..
Ayasofyan seni bekler, neredesin Ýstanbul !
Muhammet Demirci
Sosyal Medyada Paylaşın:
MuhammetDemirci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.