Çiçeğimi Kopardınız

ÇÝÇEÐÝMÝ KOPARDINIZ

(Kaçýrýlýp öldürülen masum yavrularýmýza )

Benim de hayallerim vardý,
Sýðmayan küçücük yüreðime
Uçurtmamý salývermek gökyüzüne
Kýrlarda koþup oynamak; doyasýya, özgürcesine…
Sevgi, barýþ, kardeþlik lafý ediyordu ya büyüklerim
Soruyor mu beni; pembe ayým, lahana bebeðim, oyuncak trenlerim…


Koskoca bir dünyam vardý benim de
Masal diyarýnda, Keloðlan’ýn evinde.
Lastik topum, uçan balonum, pamuk þekerim
Kýzýlca bir kýyamet kopar anamýn babamýn yüreðinde.


Çiçek açmayan fidandým, dal olmayan tomurcuktum
Çakmak bakýþlý, mavi boncuklu minnacýk bir çocuktum
Ne suçum vardý da koparýp soldurdunuz,
Kanatýp vicdanlarý, kanýmýzý dondurdunuz?


Sizin elleriniz kirli, kalbiniz taþ, kötü söyler diliniz
Dokunurken narin bedenime, titremez mi eliniz?
Misket tutan ellerim, yaðlý urgana dolandý
Oy anam! Vay babam! Buna nasýl dayandý?
Okþadýðýn saçlarým al kanlarla yýkandý
Dizimin baðý çözüldü, nefesim de týkandý.

Kâbus olur gelirim, gece rüyalarýnýza
Haram uykularýnýza, söz geçmeyen vicdanýnýza
Canlanýrým gözünüzde, karanlýðý boðarým
Cennet bahçelerinde, her dem baþtan doðarým.

Nice masum bedenler, melek olur cennette
Canýmdan can alanlar hesap verir elbette
Küçücük mezarýmý sulayýn, dua edip yoklayýn
Kýrmýzý pabucumu baþucumda saklayýn.


Sosyal Medyada Paylaşın: