Aşığım

Gün batarken doganým; geceme ay ýþýðým
Hiç kimseyi sevmedim, yalnýz sana aþýðým
Sonbahar da gül veren dikenli sarmaþýðým
Hiç kimseyi sevmedim, yalnýz sana aþýðým

Bir aþk mektubu saldým, mor kanatlý kuþlarla
Kirpik kirpiðe deðmez, nöbet tutar kaþlarla
Ömür geçermi bilmem, gözdeki bu yaþlarla
Hiç kimseyi sevmedim, yalnýz sana aþýðým

Çölde kayboldu caným, peþinde döndüðüm iz
Ölmeden öldü tenim, ne bet kaldý ne beniz
Dalgalara gem vurmaz, þaha kalktý þu deniz
Hiç kimseyi sevmedim, yalnýz sana aþýðým

Seher vakti aðladým, hep yalvardým ALLAH’a
Kýrýlmasýn dallarýn gül aç gülüm bir daha
Aþk pýnarým çaðlýyor, oldu sanki bir dehâ
Hiç kimseyi sevmedim, yalnýz sana aþýðým

Aklýmda mâh cemâlin geziyor yelken gibi
Damarda dolanýrsýn sevdan sanki kan gibi
Lâv oldu dudaklarým, kusuyor volkan gibi
Hiç kimseyi sevmedim, yalnýz sana aþýðým

Küstüm kör talihime güldürmedi yüzümü
Beklemekten yoruldum, hep sakladým sýzýmý
Kimse tutup kaldýrmaz yýkýlan enkâzýmý
Hiç kimseyi sevmedim, yalnýz sana aþýðým

Sevdi seni yüðreðim, bunu ben istemedim
Demeyi çok denedim, utandým diyemedim
Zehir oldu her lokmam, bir öðün yiyemedim
Hiç kimseyi sevmedim, yalnýz sana

Leyla’yým seviyorum, yok desende dönemem
Çýra misali kalbim , sen olmadan yanamam
Al vebalin boynumdan, baþka aþklar sýnamam
Hiç kimseyi sevmedim, yalnýz sana aþýðým

Leyla Yýldýrým (Leylican)



Sosyal Medyada Paylaşın: