BOŞLUĞA AKMA

BOÞLUÐA AKMA

Sevgi yumaðýyým, ör ilmek ilmek
Sevdana sýðýndým el gibi bakma
Hakikat sevmektir, sonra sevilmek
Umudun kendin ol; boþluða akma...

Kalbine gül diktim sakýn soldurma
Gönlünü hoþ eyle, yasla doldurma
Sevgiyi boþ yere, asla öldürme
Umudun kendin ol; boþluða akma...

Hoþ seda yükselir þafak doðuþu
Seheri terletir siyah boðuþu
Sevdayý yeþertir sevgi yaðýþý
Umudun kendin ol; boþluða akma...

Mevsim mevsim iner doða yasasý
Yaþama yön verir, derviþ asasý
Aþkýndan ölmekse, doðuþ cezasý
Umudun kendin ol; boþluða akma...

Sevginin o derin aþk denizinde
Nerdeysen ben orda varým izinde
Bahtýna kaptan ol hoþnut hazzýnda
Umudun kendin ol; boþluða akma...

Bir insan severse biri kaçarsa
Tutkular coþkular derin akarsa
Aþkýn odu bir de seni yakarsa
Umudun kendin ol; boþluða akma...

10 – 01 – 2004 - Viyana

Gülþen Þenderin
Sosyal Medyada Paylaşın: