Ey Hilâl uðruna nice civan mert yiðitler verdim Tek Sen göklerde nazlý nazlý dalgalanasýn diye Yedi düveli önünde diz çöktürttüm Çökmeyenin ocaðýný söndürdüm Sana uzanan elleri kökünden kuruttum Aþýlmaz surlarda Bir Tek Seni dalgalandýrdým Vurulup düþtüm tek sen düþmeyesin diye
Mazlumlara kanat zalime dehþet oldu gölgen Leyla’yý özlemsin; Ey Hilâl çöllerin ufuklarýnda her dem. Asýrlarca ümit ile Aþk ile kýtalar arasý yollarýn gözlendi Genç fidanlar uðruna ölümsüzlükle þereflendi Ey Hilâl sen Aþk ile göklerde dalgalandýkça Ben gam yemem uðrun da düþtüðümde topraðýn kara baðrýnda Bin olur doðarým yeniden küllerimden Senin Nur’unla Ve kalkarým kalkar ardýmdan tüm mazlumlar kýyama
Erzurumlu Hayrettin KIZILOÐLU
(KIZILOÐUZ BEYÝ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
LÂL-I SEVDA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.