Tepede kocaman bir gökyüzü Bir þeyler fýsýldýyor kulaðýna Adamýn boynunda bir künye Sararmýþ nemden Eski günlerden kalma
Gözlerini karþýda ki çelimsiz aðaca dikti adam Adam aðaçlarýn çeþidini bilmezdi Kuþlarýnda çeþidini bilmezdi Bilmezdi balýklarýnda insanlarýnda çeþidini.
Çelimsizdi aðaç Adam aðacýn kendisine benzediðini düþünüyordu, Ki olmasaydý düþündüðü gibi...
Adam öylece oturuyordu bankta Hüzünlüydü adam Hüzünlüydü her þey Vardý on da bir þey
Kafiydi belki de mutlu görünmek için bir tebessüm
Bir kadýn düþünüyordu adam Hep düþündüðü Düþünmeden edemediði bir kadýn Kadýn güzeldi Yaz akþamlarý kadar güzeldi Adam çelimsizdi Çelimsiz aðaç kadar çelimsizdi
Bankta öylece oturuyordu adam Bir bank ne kadar yalnýzsa O kadar yalnýzdý adam
Nasýlda orta yerinden ikiye bölünmüþtü adam
Özkan Çalýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
özkan çalış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.