MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
İnsan nankördür
karadereli
İnsan nankördür
Rabbimiz, “insan nankördür." buyurur,
Ummadýðýndan alýrsýn payýný.
Sýrrýný cümle âleme duyurur,
Kâbe’de bile kýskanýr Say’ýný.
Gýybeti boldur, güvenme sözüne,
Hayýrda þerde, yazýlmýþ özüne,
Belanýn tokadý vursa yüzüne,
Rabbimiz, “insan nankördür." buyurur,
Bol buldu nimeti azar konuþur,
Ýnsanlar küçülür, kara gözünde.
Ýnsan görüntülü, þeytan oluþur.
Hakça paylaþamaz, durmaz sözünde.
Bilmez yaradaný, zül gelir kulluk,
Kuvvetini zulmüne, yapar kalkan.
Mizanda ateþ olur yakar bolluk,
Rabbine düþmandýr, þeytana tapan.
Dedin kazandýn, “Bana Allah Yeter."
Hak yolda mutludur, inanan gönül.
Yazýlmýþsa çekelim, çile ve keder,
"Amenna “verilir, beklenen ödül.
Paylaþamadýk ki, bunca nimeti,
Sevgiyi barýþý, yedik bitirdik.
Bilemedik renklerdeki hikmeti,
insandýk ya, insanlýðý yitirdik.
Sakýn hoþgörüne hayýr belleme,
Yontar kendine, fetvalar uydurur.
Kibir ’ine esir, olur alleme,
Rabbimiz, “insan nankördür." buyurur,
May.14
Sosyal Medyada Paylaşın:
karadereli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Kuru gül dalı
Manav Kızı
İyi gün dostu
Ya Eyüp Sultan
Apsut “yaylasındayık”
ABLAM MİSAFİRİNİZ
YAKTIN ÖMERİM
Rabia'ya selam
Hep ben yansam…
ELİF'İM