Yollardayým, Ýzini sürmekteyim Züleyha’nýn. Sen yasak… Sen tuzak… Sen Sevdiðim… Taptýðým acý… Ýmtihan…Beni bu yollara atan… Rabýtam… Dar Kapý’ nýn ardýnda menzil, Gecenin duasý, gündüzün hüznü, Bir ömrün bahanesi…
Yollardayým, Ýzini sürmekteyim Züleyha’nýn. Adamcýklar asar beni, Ak pak vicdanlarýnda sallandýrýrlar. Bir daraðacýnýn nâdân urganýnda sözlerim… Nâçâr… Nâçâr deðil… Nâçâr… Yeis deðil Yûsuf’a yakýþan… Umut bir gül… Züleyha’nýn ellerinde açan… Bir gül ki geri duruþunda , Bir gül ki boyun büküþünde, Rabýta kuran… Vermez Sevr’i Yusuf’un müjdecisi, Adamcýklar anlamaz, asarlar beni…
Yollardayým, Ýzini sürmekteyim Züleyha’nýn. Züleyha ki gözleri Yusuf, elleri kan… Kokusu Yusuf, rengi Yusuf, yüreði kan… Yüreði Nûr.. Bir Aþk ki, kavuþmak MECBÛR…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şeydâ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.