Yer bana muhtaç ben göğe

ahý gitmiþ vahý kalmýþ
hayat denilen þu ömrün
dert çekmekle de bitmiyor
sen kaldýkça hep hasretim...

yazýlýyor tekrar tekrar
sonu gelmiyecek gibi
gel sen benim içimi gör
yanýyor bir ateþ sanki...

bekleme sen hiç boþuna
bilmiyor ki sönmek nedir
hangi yaðmur hangi deniz?
söylesene kafi gelir? ...

ah bir bilsen bile bilsen
ne haldeyim hallerdeyim
mavi gözün hep gözümde
daðlara özlemler diktim...

yer bana muhtaç ben göðe
yaþam bizim neyimize?
üç buçuk atýyor ömür
olmasa da ölüm çare...

(Berlin,03.05.2014)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: