Belki de oyunlarýn arkasýna saklanmýþým Þehirler büyümüþte, ben hep çocuk mu kalmýþým
Yenilmezdi, böyle zamansýz gitmeseydi eðer bu yürek Bulurdu tutunurdu bir bahane daha nihayet
Kelimeler eksilirken seyrettim üzülerek Bedenim paramparça ama kalp hala tanrýya emanet
Kirlenince olur ya niyet, zor geliyor artýk seviþmek Tükenince mazeret, aþk acýdan ibaret
Belki ben masallarýn mutlu sonlarýn etkisindeydim hala Ýþte bu yüzden býçak sýrtlarýna emanettir bu yürek Aslýnda yalanlarýn az olanlarýn da farkýndaydým elbet Ama görmezden geldim, bilen bilir acýtýr insaný gerçek
Söz: Yasemin Pulat / Vokal : Iþýn Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasemin pulat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.