BU HAYATA FAZLAYIM
Gün doðar her sabaha çare olmaz aðlaman
Dikiþ tutmaz yaramý boþa gelip baðlaman
Ektiðin acýyý biç boþa sevgi çaðlaman
Git yüzüme bakmadan yaktýðýn yeter beni
Küsmüþ konuþmaz artýk kelam etmiyor dilim
Çektiðim acýlarým olmuþ gönüle zülüm
Hani bana derdin-ya koklayýpta hep gülüm
Ettin zindan mahkumu ölmüþ-ten beter beni
Kellemi vurdun sanda caymam artýk sözümden
Bitmeyen kederimsin yaþ döktürdün gözümden
Küf kokan odalarda kan tükürdüm özümden
Bitmeyen zamanlarým acýya katar beni
Gözümün vagonlarý yaþla her gün taþýyor
Sabýrlarým tükenip gönül gamý yaþýyor
Çektiðim tüm acýlar gelmiþ boyum aþýyor
Sabahlara uykusuz dertlere satar beni
Dönüp gitmek kolaydýr ya geride kalanlar
Tükenir biter elbet söylenen tüm yalanlar
Sevdamýn ahý tutsun mutlu günüm çalanlar
Susmuþ artýk tüm þehir kahrýna atar beni
Süründüm ardýn sýra derim sanki yüzüldü
Her aldýðým nefesim ciðerimde süzüldü
Bu son vedadýr sana düðüm artýk çözüldü
Bu hayata fazlayým derdinde yutar beni
HAMÝT KARACA 27.04.2014 23:07
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.