Dün Bugün Ve yarýn Açan sevgi Acýnýn demi Ýmbikten süzülen Gül esansý misali; Duygularýn süzgecinde. Aþkýn kor kor öze akmasý Uyanýþtýr, bedeni yakmasý Sevdadýr yürekte, sinede yanýþ Varlýktýr, yokluktur ateþe kanýþ. Umut erimesin, gül sönmesin Daðlar geçit versin sevgiye Yollar gül döksün aþka Ayrýlýk, hasretlik Kurutur özü Ateþe kan Aþkla Yan.
Yan Ey yâr Aþkla yan Ateþle yan Ateþe kanýþ Varlýðýn manasý Varoluþun ta kendisi; Ýnsan, hayvan, doða sevgisi Yanýþ yolculuðunda bir gülþen Cana can döþenir sevgi yolunda, Gönle aþk döþenir sevda balýnda. Er geç gül açar baharda sürgün Bu esrik gönlüm sana sürgün Haydi, birlikte yanalým Ateþe kanýþtýr âþk! Kalp kalbe içelim Yanýþ meyi sun Öz tutuþsun Tutkuyla Kanar Dem.
Gülþen Þnderin
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLDAMLASI** Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.