Unutmamak İçin

rüzgarýn oynattýðý bir kokuyu anýmsatýr
ellerin çoðaldýkça geçmiþimiz gelir aklýma
ne yüzünün detaylý bir hatýrasý kalmýþtýr
ne de içimin sana bakarken duyduðu o gün batýmý
sanki bir sarhoþun günlüðünden su içiyormuþ gibi
karýþýr harfler bir birine
son kez gülüþün kalýr
bir de ses veriþin uzaklardan sevgime

yaslanýr kalýrým
duvarlar bilir geçer hemen
hatýrlatýr geçer geceler
derin bir yaranýn nasýl kanadýðýný duyarým
nasýl kapandýðýný aniden

kelebekler öylesine güzeldi ki tokasýnda
unutmamak için
saçlarýnýn hangi yöne yattýðýný
hangi rüzgarda süslendiðini bilirdim
parlak uçlarýnda sarý meneviþler
sarýlarak öptüðümü bilirim

gözlerin bir aðacýn yapraklarý gibi suskun
zamanýn kollarýnda yeþeren bahçe
gözlerin en çok sevinçlerimi bölen
maviliklerin tutuþan derinlikleri
bulutlar geçtikçe içinden
söylediðin bir masal
göðe kanat açan kuþlarýn özlediði

bir de ayaklarýn avutur beni
kirpiklerim yere deðerken
utanýp sýrtýmdan vurulduðum
yeni yollar açmýþtým kendime
sensiz renkleri karanlýk
çekilirken gölgelerin içine

vurulmuþ ay gecelerinde sözler
sürekli kendini tazeleyen bir vurgun
harflerin sürgününe kurulan dar aðaçlarý gibi
acýsý kaldý kalbimde.





Sosyal Medyada Paylaşın: