ömrümüzün yitik düþleri
beyaz sayfalarýmýza girdi
tadýný üzerimize alamadýðýmýz dilimiz
kara bir leke gibi girdi ayrýlýklar
ötmüyor dilim
karþýlýk bulduðum sorular
artýk ne göz açýlabildim
artýk ne akan göz durabildi
çünkü bunun cevabý yoktu
zulüm iþler gibi girdi ayrýlýklar
an nihayet astarým sökülüverdi
çekipte siyah eteðime soruverdim
aþkýn ay cemresi düþtü gönül dediler
aþk nü-manýnda sevgisi soldu ayrýlýklar
sakinliðim hýrçýn dalga olurmu
çýðlýklar duyulmaz hiç yorulurmu
dýþýndan bakýnca önemsemez olunurmu
yüreðimi ýslatan güzellikler ayrýlýk oldu
Þulem der ;
iyi ve hoþ olan þeylerin
kýymetini anlayamadý
bize armaðan edilen,
kötü olan her þeye
teþekkürü bir borç bilemedi
hüzünlerin güzelliði oldu bize ayrýlýklar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.