OLMUYOR
OLMUYOR
Olmuyor, hayat bulmuyor umudum.
Ýnsan, zaman, mekân yanlýþmýþ sorgum
Gidiyorum, yanýmda emeklerim, ufkum
Parçalanmýþ topraðým, yüreðim, gidiyorum…
Kardeþ katli kadar eski acýlarým, düþmanlarým
Ne öfke, ne intikam geçici, ne de gözyaþým
Gönlümün derdi evlatlarým, sevgilim
Gidiyorum, elimde yeni baþlangýcým.
Evlatlarým, kýnalý kuzularým, küçük daðlarým,
Yedi düvele, bana bile korku salanlarým,
Kimi kendi, kimi el iþinde ufalanan ellerim
Toprakla beraber sevgisiz parçalanan yüreklerim
Gidiyorum sinemde tutkulu sevgilim
Yalnýzlýktan, karanlýktan bu hicretim
Olmuyor, hayat isteðimi sunmuyor, sunsa da uymuyor.
Yeni baþlangýçlar tohumlar uygun toprak istiyor.
Abdullah Bedeloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahbedeloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.