OĞUL

Ben çok boyun eðdim çok boyun büktüm
Yýllarca aðladým göz yaþý döktüm
Yaþýyorum sandým baktým ki çöktüm
Yaþayan ölüden beterim oðul





Felek kötü vurdu tokadý bana
Mum gibi eridim ben yana yana
Canýma kýyarým kýyamam sana
Kafama kurþun sýkar giderim oðul


Düþe kalka yaþadým ben hayatý
Oldum bu dünyanýn dert çeken atý
Ne saray istedim ne han ne yatý
Parkta sokaklarda yatarým oðul



Huzurun huzurum en son dileðim
Eðilmez çelik ti büktün bileðim
En kötü sille sin vurdu feleðim
Doya doya sarmadan giderim oðul



Doktor hekim çare olmaz bu derde
Hayat ta tuttuðum tek dalým nerde
Çekerim alýþtým her türlü derde
Sen mesut olasýn dilerim oðul



Yemedim yedirdim seni büyüttüm
Uðrunda ömrümü iþte çürüttüm
Zannetme baþým dik hep boyun büktüm
Düþe kalka yaþar giderim oðul



Oda dar geliyor sen olmayýnca
Mahsun gözlerle bana bakmayýnca
Bedenim sahipsiz sen sarmayýnca
Sanki yetim öksüz biriyim oðul



Hiç bitmez sandýðým bu ömür bitti
Vurduðun her sille ölüme itti
Uðrunda hayatým yok olup gitti
Gün yüzü görmedim giderim oðul



Ýçim içime sýðmýyor ne yapsam
Her yerde sen varsýn nereye baksam
Bana çok uzaksýn uzanýp tutsam
Sarýlmaya gücüm yetmiyor oðul



Hayatým kara kýþ bahar gelmiyor
Bu nasýl yaþamak aklým ermiyor
Beden azar azar her an eriyor
Kor ateþlerdeyim yanarým oðul



AYHAN OKUMUÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: