ŞİİRİMİN DİLİ

"Þiirlerime ödüldür varlýðýn sen yoksan eðer þiirimin dili hep eksik kalýr "

kekeme bakýþlarýmýn arasýndan
dudaklarýma dökülendi senli duygularým
ezber ettiðim aþk cümlelerim yoksulluðunda
ölüm saçýyordu her bakýþýn
dilime kilit vurmuþ , lal olmuþtum korkaklýðýmda
göz pýnarlarým nemlendikçe
boynum bükülürdü kimsesizliðimde
sana yazýlmýþ elimde kalan þiirlerimin suskunluðunda

þiirimin lezzeti neydi bilmiyorum ?
senin yüreðinde henüz hiç bir anlam kazanmamýþken

þimdi ben uzak diyarlardayým elimde kalemim
beyaz sayfalarda senin ismin
hangi coðrafyaya aitti þiirimin dili !...

seninle birlikte kaç nehir boyu dolaþtým
kaç okyanus astým mýsralarýmýn arasýnda bilemezsin
oysa ben çok iyi biliyordum sen bilmesen bile
þiirimin dili , konusu , baþkenti
yasaklý cümlelerime sýkýþýp kalan da sendin
benim yüreðim yazarken acýdý
okurken senin yüreðin hiç acýmadýmý söyle?
her þiirimde kendimi sürgün ederken
kör kurþunlara hedef oluyordu yüreðim
namludan hedefsiz çýkmalarýna raðmen
ben ölümler yaþýyordum
merhemi sende olan yaralar almama raðmen
gitgide senden daha çok uzaklara sürülüyorum
yüreðimde demli þiirler eþliðinde

Þiirlerime ödüldür varlýðýn
sen ve ben arasýnda gidip gelmekte mýsralarým
biliyorum eylemsiz kaldý kalemim
gittin ya iþte.... küstüm þiire
Çünkü þiir akþamlarýna yüreðim vedalardadýr
sen yoksan eðer
þiirimin dili hep eksik kalýr

Gülbin Özer (Altun)
Uzaklarýn Kýzý
Sosyal Medyada Paylaşın: