// BİTTİ DEMEDİM //
Emekledim
Üzülme dedim kendime
Hayatýmda yýrtýp atacaðým sayfalarým çoktu
Çok yol katlettim senelerce dedim
Bir sen deðildin dertli sen gibi çoklarý vardý
Ne tarafa gitsem baktým hepsi yaralý
Zaman içinde yoruldum býrakmadým
nadasa býraktým baþak tarlalarýna
Tekrar yürümek
Hayata sarýlmak için
Vaz geçmedim geçemem de ölüm olmadýkça
Sürgünler yesem de kahpece
Evet
Bitti demedim
Düþtüm direndim
Yeniden kalktým filizlenmeye
Çiziklerim kabuklarým oldu kanayan
Hayatý uzaktan seyredeyim derken
Kendimi içinde Buldum
Koparýlmamýþ çiçekken dalýmdan
yaprak olarak düþtüm çamurun içine
Gönlüme vaz geç demedim salýverilmiþ hayatýmdan
Doðrusu bu dedim
yalan oyunlarýna aldanmýþ gözüksem de
Elimden kopararak alýnan hayatýmý sordum
Ruhumdan götürülen derin acýlarým nerde
Tükendim sandýðýnýz her günde
yeniden doðdum kendime
Evet
Bitti demedim
Bakýn hala buradayým ezip geçseler de
Bu hayatý sen sundun bana düþerek öðrenmem için
Þükür dedim duam ile masumca
kýrýlsam paramparça olsam da
Tutundum güneþe yarýnlarým için
Yalnýzken bile
Bitti demedim
Evet
Hayatýma girenler benden parçalarýmý taþýdýlar
Anýlmak üzere yok sayamadýlar bense yok saydým
Geçmiþin izlerini yýkýlmaz dediler yýktým seve seve
Dertlerimi meze yaptým masada tabaklara bölüþtürdüm
Bir saðýmdaki bir solumdaki yalnýzlýða dokundum
Bitti demedim
Dedim ya
Ölüm olmadýkça
Ben var oldukça
Umut var dedim
Her yeni günüme
Bir umut saldým
Her sonuma yeni bir baþlangýç ekledim
ama
Hiç bitti demedim
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral melek kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.