Annenin çýðlýðýnda donmuþ zaman Baba elleri koynunda, taþtan heykel Ýnsanlar etrafta, her tarafta lal Lal diller sessiz bir aðýtta
Kudurmuþ olmalý iblis Akýyor, taþýyor, lavlar irin, kezzap Tayfasý teslim almýþ ruhu bedeni O zaman mý ki bu zaman Hiç bu kadar yakýn duyulmadý aman
Yerin gülleri, fidaný dalý Koklanmadan koparýlan Açmadan solan Kaçmayýn Gitmeyin Ne olur Çok erken melek olmaya Daha sevabý bilmediniz günah ne Kaçmayýn uçmayýn hemencecik Gökyüzü uzak Çocuklar gökyüzü Gökyüzü dolu çocuklar Kim sebep, kim kim kim Toprak almaz ki seni baðrýna Dünya almaz ki Allah almaz ki
Merhamet utandý þefaati çekti sahibi Makamsýz kaldý intikam yaktý kendindi Çamur geri çaðrýldý bir eksik var diye Bir ses duydu herkes ‘’ bu deðildi ki insan’’ Sevabýmýn günahýmýn dýþýnda kaldýn ‘’ yeniden, baþka zaman’’
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.