Buz olur

Yüreðim ateþler içinde yanan bir buz olur
Her aklýma geldiðinde
Direnirdim acýlara gamlara kedere
Bir yokluðun olmasaydý

Þafak attýðýnda her sabah
Gün ýþýðýnýn ilk huzmesi olur
Girerim odana uyandýrýrým seni
Sarar sarmalarým seni her sabah

Yüreðine alýrmýsýn beni yeniden
Örselenmiþ her þeyi yeniden kuramaz mýyýz
Bir çocuk umuduyla yaþamak
Yokluðunun bir gün biteceðini düþlemek

Sosyal Medyada Paylaşın: